-
1 członek
сущ.• партнер• член* * *człon|ek♂, Р. \członekka 1. мн. И. \członekkowie член (организации etc.);\członek rodziny член семьи; \członek drużyny член команды; \członek partii член партии; \członek rzeczywisty Akademii Nauk действительный член Академии наук; zapisać się na \członekka вступить в члены; wybrać na honorowego \członekka избрать почётным членом;
2. член;конечность ž;rozprostować \członekki размять члены, размяться; ● \członek męski мужской половой член
* * *м, P członka1) мн, И członkowie член (организации и т. п.)członek rodziny — член семьи́
członek drużyny — член кома́нды
członek partii — член па́ртии
członek rzeczywisty Akademii Nauk — действи́тельный член Акаде́мии нау́к
zapisać się na członka — вступи́ть в чле́ны
wybrać na honorowego członka — избра́ть почётным чле́ном
2) член; коне́чность żrozprostować członki — размя́ть чле́ны, размя́ться
•
См. также в других словарях:
członek — m III, D. członeknka, N. członeknkiem 1. B.=D.; lm M. członeknkowie, DB. członeknków «człowiek (rzadziej jednostka prawna, np. instytucja, kraj) należący do jakiejś organizacji politycznej, naukowej, społecznej itp.; osoba wchodząca w skład… … Słownik języka polskiego
bramkarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w niektórych grach zespołowych: członek drużyny stojący w bramce i bezpośrednio utrudniający zdobycie gola zawodnikom drużyny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bramkarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y sport. «członek drużyny piłkarskiej, hokejowej itp., broniący bramki w czasie gry» Bramkarz drużyny … Słownik języka polskiego
hokeista — m odm. jak ż IV, CMs. hokeistaiście; lm M. hokeistaiści, DB. hokeistatów «członek drużyny hokejowej; ten, kto gra w hokeja» Drużyna hokeistów. Hokeiści rozegrali mecz … Słownik języka polskiego
zuch — m III, DB. a; lm M. y, D. ów 1. lm B.=D. a. M. «człowiek odważny, śmiały, dzielny, zaradny, energiczny; śmiałek, chwat (także o dziecku)» Zuch z ciebie. Udawać zucha. Zuch dziewczyna! Zuch z niego do roboty. 2. lm B.=M. «członek drużyny… … Słownik języka polskiego
wiking — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. owie {{/stl 8}}{{stl 7}} członek drużyny skandynawskich rozbójników morskich, którzy podejmowali (od VIII do XI w.) łupieżcze wyprawy do zach. i wsch. Europy <skandynawskie> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba cechująca się odwagą, dzielnością, śmiałością, energią, zaradnością; śmiałek, chwat : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zuch z niego, nie przestraszył się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ligowiec — m II, DB. ligowiecwca, W. ligowiecwcze; lm M. ligowiecwcy, DB. ligowiecwców 1. sport. «zawodnik należący do drużyny wchodzącej w skład ligi» Obóz treningowy ligowców. Zgrupowanie ligowców. 2. przestarz. «członek ligi organizacji» … Słownik języka polskiego
wiking — m III, DB. a, N. wikinggiem; lm M. owie, DB. ów hist. «skandynawski rozbójnik morski, członek drużyn łupieskich, które w VIII XI w. podejmowały na łodziach wyprawy, głównie do krajów Europy Zachodniej» Drużyny, wyprawy wikingów. ‹skandynawskie› … Słownik języka polskiego
honorowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, honorowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się poczuciem honoru, godnością osobistą, przestrzegający zasad honoru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Honorowy człowiek, mężczyzna.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
